علی ربیعی

علی ربیعی (زاده 1334 تهران) معروف به عباد، سیاستمدار اصلاح‌طلب و وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی جمهوری اسلامی ایران است. او که زاده جنوب تهران است پیش از انقلاب تکنسین کارخانه ‌هایی چون ارج بود و پس از انقلاب اسلامی تا ۱۳۶۰ مسئول شاخه کارگری حزب جمهوری اسلامی شد. ربیعی عضو سپاه پاسداران شد و از فرماندهان آن بود. از آغاز انقلاب وی عضو مؤسس و عضو شورای مرکزی خانه کارگر بوده ‌است. او از ۱۳۶۶ تا ۱۳۷۲ در دوره وزارت محمد ری شهری و علی فلاحیان، معاون حقوقی و پارلمانی وزارت اطلاعات و از ۱۳۷۲ تا ۱۳۸۴ مسئول اجرایی و مسئول کمیته تبلیغات دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی بوده‌ است. از ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ مشاور اجتماعی رئیس‌جمهور سید محمد خاتمی بود.

او استاد دانشگاه ‌های تهران و پژوهشگر حوزه جامعه‌ شناسی سیاسی و اقتصادی است. وی عضو هیئت علمی و دانشیار دانشگاه پیام نور، محقق و نویسنده در حوزه جامعه ‌شناسی سیاسی و مدیریت و مشاور اجتماعی رئیس جمهور ایران (سید محمد خاتمی) طی سالهای ۱۳۷۶ تا ۱۳۸۴ است. عمده دغدغه‌ های ربیعی در سال‌ های اخیر مطالعه فساد و راهبردهای مقابله با آن بوده‌ است. ربیعی که زندگی ساده‌ ای دارد، برنامه ‌های خود برای وزارت کار را هم بر مبنای مبارزه با فساد و تقویت کارآفرینی برنامه‌ریزی کرده‌ است.

وی به عنوان وزیر وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی از سوی دکتر روحانی رئیس دولت دوازدهم برای گرفتن رای اعتماد به مجلس معرفی و با گرفتن 191

رأی موافق از نمایندگان و 79 رأی مخالف و 15 رأی ممتنع و 3 رأی باطله از مجموع  288 رأی به عنوان وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی دولت دوازدهم  برگزیده شد.